Thursday, May 27, 2010

यस्ता थिए सनकी राजाहरु

यस्ता थिए सनकी राजाहरु

Font size: Decrease font Enlarge font
image

प्रा. दिनेशराज पन्त
इतिहासविद्

इतिहासमा नेपाल एकीकरण अभियानका नायकका रूपमा चिनिएका राजा पृथ्वीनारायण शाहको अर्को रूप धेरैलाई थाहा छैन । उनी एकदमै क्रुर स्वभावका थिए । आफूले भनेको काम पूरा नभए घनघोर रिसाउँथे । राज्य चलाउन कुशल र निडर व्यक्तित्वको धनी भए पनि उनी रिस उठेको वेला कसैलाई बाँकी राख्दैनथे । आफ्ना नातागोतालाई त तथानाम भन्ने नै भए, रिसाएको वेला सेनापति कालु पाण्डेलाई समेत 'काले' भनेर बोलाउँथे, उनी । रिस उठेका वेला उनी अदब/बेअदब केही पनि जान्दैनथे । कीर्तिपुरसित तीनपटक हारेका उनले अन्ततः कीर्तिपुर जितिछाडे । र, कीर्तिपुरवासीका नाक र चुल्ठो काटेर आफ्नो क्रोध र सनकको अद्भूत उदाहरण दिएका थिए 

पृथ्वीनारायणका पिता नरभूपाल शाहले पहिलोपटक नुवाकोट आक्रमण गर्दा दुईजना सेनापति खटाएका थिए, जयन्त राना र अमर पन्त । काठमाडौं राज्यअन्तर्गत पर्ने नुवाकोटको लडाइँमा हार भएपछि नरभूपालले अमरलाई आफ्नो पि्रयपात्र बनाए । उता, जयन्तलाई भने वास्तै गर्न छाडिदिए । यसले जयन्तको चित्त दुख्यो । उनले काठमाडौंका राजा जयप्रकाश मल्ललाई साथ दिए । जयप्रकाशले उनलाई सेनापतिकै जिम्मा दिए । पृथ्वीनारायण शाहले अर्कोपटक नुवाकोट हमला गर्दा जयन्तलाई गोर्खाली फौजमा र्फकन चिठी पठाए 

जयन्तले आफूले जयप्रकाशको नुन खाएकाले फिर्ता नहुने जवाफ दिए । यसले गर्दा पृथ्वीनारायण शाहलाई निकै रिस उठाएको थियो- गोर्खाली फौजको कमान्डर नै दुस्मन फौजतिर लागेको भनेर 

०००

पृथ्वीनारायण शाहले वि.सं. १८०१ मा नुवाकोट जिते । त्यसपछि बेलकोटमा बसेको जयन्तलाई जित्न लडाइँको तयारी गरेँ । कालु पाण्डेले फौज तयारी अवस्थामा नभएकाले लडाइँ नगर्ने सल्लाह दिए । पृथ्वीनारायण शाहले जँगिँदै 'काले, लडाइँ कति वेला लड्ने भनेर तिमीले सिकाउने होइन । फौज ठीक पार' भने भन्ने केही इतिहासकारले उल्लेख गरेका छन् । लडाइँमा गोर्खाली सेनातर्फ निकै क्षति पुगे पनि अन्त्यमा जित गोर्खाकै भयो । त्यसपछि उनले जयन्तलाई नियन्त्रणमा लिएर छाला काढेर मारे भने जयन्तका छोरा शंखमणिलाई पनि काटे 

०००

उनको सनकसँग जोडिएको अर्को पनि रोचक प्रसंग छ । उनले भक्तपुरकी नेवार्नीसित बिहे गरेका थिए । कम उमेरमै उनी क्षयरोगले थलिइन् । त्यसपछि उनलाई कासी लैजाने सल्लाह भएछ । डोलीमा राखेर कासी पठाइयो । देवघाटको बाटोबाट लैजाँदै गर्दा पाल्पाका राजा त्रिविक्रमले पुथ्वीनारायणकी रानीको घुम्टो खोलेर अनुहार हेरे रे भन्ने सुनेपछि त्रिविक्रमलाई जेल हालेका थिए, पृथ्वीनारायणले 

surendra-shahउनका पिता नरभूपालको मगजै गडबड् थियो । आफ्नो जीवनको अन्तिम समयमा उनी तरुनी केटी लिएर वनतिर डुल्ने गर्थे । एकहोरो स्वभावका उनी वेला-वेला असाध्यै रिसाउने गर्थे । नुवाकोट र तनहुँसँग पराजय भएपछि उनमा तनाव चुलिएको पाइन्छ 

पृथ्वीनारायणका कान्छा छोरा बहादुर शाह भने अरू कसैको सनकको नराम्रो सिकार भए । नेपालको राज्य विस्तारमा ठूलो योगदान पुर्‍याएका उनी दरबारिया षड्यन्त्रमा परे । नायवी रूपमा शासन चलाएका उनको अन्त्य अत्यन्त हृदयविदारक रह्यो । उनलाई तेल खन्याएर मारिएको थियो 

०००

राजा रणबहादुर शाहलाई बौलाहा राजा भनिन्थ्यो । हुन पनि उनी मानसिक सन्तुलन नभएका राजा थिए । कहाँ, कहिले र कसलाई के गर्थे, केही भन्न सकिन्नथ्यो । स्वेच्छाचारिता उनको व्यक्तित्वको अभिन्न हिस्सा थियो । जे मन लाग्यो त्यही गर्थे । छाडा थिए । उनीमाथि कसैले अंकुश लगाउन सक्दैनथ्यो । क्षणमै रिसाउने, क्षणमै खुसाउने ! ठेगानै नभएको मान्छे थिए, उनी 

केही वर्षसम्म राजा भएपछि उनले छोरालाई धर्मपत्र गरी राज्य सुम्पिए । त्यसको केही समयपछि फेरि राजा हुने इच्छा जनाए । निर्माणानन्द स्वामी नाम राखेर केही भारदारलाई साथमा लिएर कासीतिर पनि हिँडे । तर, त्यहाँ धेरै दिन टिक्न सकेनन् । यस्तैखाले व्यवहारले उनलाई नोक्सान पुगेको पाइन्छ 

०००

रणबहादुरले खर्च बढी गरे भन्ने विषयमा हालको रणमुक्तेश्वरको एक घरमा कचहरी चल्दै थियो । सो कचहरीमा सहभागी थिए- भीमसेन थापा, काजी त्रिभुवन प्रधान, शेरबहादुर शाह, बालनरसिंह कुँवर आदि । कचहरीमा भनाभन बढ्दै गएपछि रणबहादुरका सहोदर भाइ शेरबहादुरले उनलाई ठाउँको ठाउँ तरबारले दुई टुक्रा पारिदिए । यो कस्तो आक्रोश ? चित्त नबुझे रेटिहाल्ने । सत्ता प्राप्ति र पदमा पुग्न यस्ताखाले घटना त्यतिबेला ख्याल-ख्याल हुन्थे । राजाहरू मात्र होइनन्, सेनापति, चौतरियाजस्ता शक्तिशाली ओहदामा रहेकाहरू पनि आफ्ना विपक्षीलाई तह लगाइछाड्थे । उनीहरूको आवेग र सनक कहाँ कसरी प्रकट हुन्थ्यो, अनुमानै गर्न सकिन्नथ्यो 

०००

prithvibikramराजेन्द्रविक्रम भलादमी राजा भए पनि कहिलेकाहीँ उनी पनि सनक प्रदर्शन गर्थे । उनको भलादमीपनको फाइदा सुरुमा भीमसेन थापाले उठाए भने, पछि जंगबहादुरले । उनको कमजोर शासकीय शैलीकै कारण कोतपर्व, भण्डारखालजस्ता घटना भए । राणाशासनको जन्म भयो । राजा आफै नजरबन्दमा परे । उनलाई कहिले भक्तपुर त कहिले हनुमानढोकामा राखिएको थियो । नजरबन्दमै उनलाई फकाउन राम्री तरुनी पठाइन्थ्यो । उनले बन्दी अवस्थामै इतिहासमा आफ्ना पुर्खालाई कति 'श्री'को दर्जा दिने भनेर लेखेका थिए । उनले पृथ्वीनारायण शाहलाई श्री ५२ भनेर लेखेका थिए भने कसैलाई श्री ८ त, कसैलाई श्री ५ ठीक हुने भनेर लेखेका थिए । उनकी रानी राज्यलक्ष्मीलाई देश निकाला गरियो । राजेन्द्रका छोरा देवेन्द्रलाई विष पिलाएको झुटो आरोप भीमसेन थापामाथि लगाइयो । त्यसवेला राजाले केही प्रतिकार गर्न सकेनन् । त्यो झुटो लान्छनाको अपमान सहन नसकेर भीमसेन जेलको झ्यालको सिसाले रेटिए र घाइते भए । त्यसको केही दिनपछि मात्र उनको मृत्यु भयो । लास विष्णुमतीमा फालियो । कसैले वास्ता गरेनन् 

०००

इतिहासका अर्का सनकी राजा हुन्- सुरेन्द्रविक्रम शाह । वास्तवामा उनलाई सनकीहरूको सरदार नै भनिदिए पनि हुन्छ । रिसाएको वेला बाबुलाई समेत कुट्न पछि नपर्ने ! आफूले चाहेको कुरा हुनैपर्ने, पाउनैपर्ने । वेला-वेला राजगद्धी छाड्दिन्छु भनेर जंगबहादुरलाई धम्क्याउँथे । जंगबहादुर उनलाई फकाउन पिठ्युँमा बोक्ने गर्थे । युवा अवस्थामा एकदमै जोशिला जंगबहादुर सुरेन्द्रले भनेका कुरा सबै पुर्‍याइदिन्थे । सुरेन्द्र उनलाई कहिले जिउँदै हात्ती पक्रन लगाउँथे भने कहिले त्रिशूलीमा हामफाल्न लगाउँथे । धरहराबाट हामफालेर जंगबहादुरले बहादुरी देखाएकै थिए । यी सबै काम सुरेन्द्रलाई खुसी पार्न गरेका थिए, जंगबहादुरले 

०००

त्रैलोक्य विक्रमको कलिलो उमेरमै मृत्यु भएपछि उनका जेठा छोरा पृथ्वीविक्रम राजा भए । उनले चारपटक बिहे गरेका थिए । उनका दुईजना रानी भारतीय थिए भने दुईजनाचाहिँ वीरशमशेरका छोरी थिए । निडर स्वभावका पृथ्वीविक्रम मदिराप्रेमी थिए । उनकी आमा जंगबहादुरकी छोरी भएकाले सम्बन्ध राणासँग जोडिएको थियो । त्यसैले उनलाई कड्किन र रिस पोख्नबाट कसैले रोक्न सक्दैनथ्यो । उनी तथानाम भन्न कसैलाई बाँकी राख्दैनथे । प्रधानमन्त्रीले मागेजति पैसा दरबार नपठाएको भनेर उनले पठाइएको पैसा जलाइदिएका थिए । पछि मागेजति पैसा पुर्‍याइएको थियो 

०००

सनकी त राणाहरू पनि थिए । राजाहरूभन्दा कम्ती सनकी थिएनन् । प्रधानमन्त्रीको रोलक्रममा आफ्नो पालो नआउने बनायो भनेर प्रधानमन्त्री रणोद्वीपलाई वीरशमशेर पक्षका राणाहरूले गोली हानेर मारे । भाइ पक्षलाई बाइपास गरेको भन्नेमा वीरलगायत खड्ग, डम्बर, भीम आदि थिए । नेपालको इतिहासमा कार्यकालमै गोल्ाी हानी हत्या गरिएका प्रधानमन्त्री रणोद्वीप नै थिए । यो वि.सं. १९४२ सालको घटना हो 

राजा त्रिभुवन निकै दूरदर्शी थिए । शाहवंशको गुमेको शक्ति फर्काउनु नै उनको मुख्य धेय थियो । त्यसका लागि भारतमा निर्वासनमा बसेर प्रजातन्त्र ल्याइछाडे । उनको सनक सही कुराका लागि हुने गरेको पाइन्छ । पढेलेखेका भएकाले उनी त्यति घमण्डी थिएनन् 

पृथ्वीनारायण शाहपछिका शक्तिशाली राजा हुन्, महेन्द्र । उनी एक अर्थमा दम्भी पनि थिए । र, राज्य गर्ने नीति थियो, उनमा । कतिले अधिकारको दुरुपयोग गरेर पञ्चायत लादेको भन्ने पनि गर्छन् । शाहवंश शक्तिशाली भइरहोस् भन्ने ध्येय देखिन्थ्यो उनको । स्वाभवाले त हठी थिए, उनी । आफूले चाहेको पूरा हुनैपर्ने । रत्नसितको बिहे त्रिभुवनले चाहेका थिएनन् । तर, महेन्द्रले रत्नै चाहिन्छ भनेर मरिहत्ते गरेका थिए 

इतिहासका अन्तिम राजा ज्ञानेन्द्रलाई धेरैले सनकी भन्छन् । तर, उनका धेरै कुरा अझै बाहिर आइसकेका छैनन् 

प्रस्तुतिः रामदत्त पन्त
pantnp@gmail.com

source:

http://www.nayapatrika.net/newsportal/middle_page/13885.html


नेपालभित्रै पसेर एसएसबीद्वारा गोली हानी नेपालीको हत्या

नेपालभित्रै पसेर एसएसबीद्वारा गोली हानी नेपालीको हत्या

Font size: Decrease font Enlarge font
image

नयाँ पत्रिका

मोरङ, १२ जेठ

भारतीय सीमा सुरक्षा बल (एसएसबी) का इन्स्पेक्टरले नेपालभित्र छिरेर नेपाली सर्वसाधारणलाई गोली हानी हत्या गरेका छन् । एसएसबीको गोली प्रहारबाट स्थानीय वासुदेव साहको मृत्यु भएपछि मोरङको अमाहिवरियाती गाउँ शोकमा डुबेको छ 

मंगलबार राति पौने ९ बजे इन्स्पेक्टर हितेन्द्र सिंह र कन्स्टेबल मदन सोडार नेपाली भूमिमा प्रवेश गरेर नेपाल प्रहरीका हवल्दार शम्भु चौधरीसँग झगडा गरेका थिए । झगडा छुट्याउन स्थानीय सर्वसाधारण जम्मा भएका थिए । तर, उन्मादी भारतीय इन्स्पेक्टरले गोली हान्दा साहको मृत्यु भएको हो । 'झगडा मिलाउन गएका सर्वसाधारणलाई गोली हानेर मारे,' स्थानीय रामदेव मुखियाले भने 

सीमापारि भारतीय गाउँ गरैया लैलोखर बस्ने भारतीय नागरिक हरिचन्द्र साहलाई लेखेट्दै भारतीय सुरक्षाकर्मी नेपाल पसेका थिए । साहले साइकलमा एक टिन तेल ल्याउँदा घुस नदिएको भन्दै सुरक्षाकर्मीले उनलाई लखेटेको थियो । तर, भारतीय सुरक्षाकर्मी हतियारसहित नेपाल छिरेपछि नेपाली प्रहरीले रोकेका थिए 

यही विषयमा दुई देशका प्रहरीबीच विवाद भएपछि सर्वसाधारण जम्मा भएका थिए । 'गरैया क्याम्पबाट आएका भारतीय सुरक्षाकर्मीले नेपालको सीमादेखि दुई सय मिटरभित्र आएर गोली हानेर भागे,' स्थानीयवासी सूर्यनारायण साहले भने 

गोली लागी घाइते भएका साहलाई राति नै कोसी अञ्चल अस्पताल ल्याउँदै गर्दा बाटोमै मृत्यु भएको थियो । मृतक साहका श्रीमती, तीन छोरा र चार छोरी छन् । शव पोस्टमार्टमका लागि कोसी अञ्चल अस्पतालमा राखिएको छ 

भारतीय प्रहरीले गोली प्रहार गरी साहलाई घाइते बनाएपछि नेपाल प्रहरीले पनि दुई राउन्ड गोली चलाएको थियो । बुधबार दिनभर अमाहिवरियातीको खयरवोना गाउँमा नेपाल-भारत दुवैतर्फका बासिन्दा थप घटना हुने हो कि भनेर सन्त्रस्त थिए 

नेपाली भूमिमा हतियारसहित किन आएको भनेर नेपाल प्रहरीले भारतीय प्रहरीलाई रोक्न खोजेका थिए । 'हामीलाई त उल्टै हेपेर तथानाम गाली गर्न थाले, उनीहरू ममाथि जाइलागे,' नेपाल प्रहरीका हवल्दार शम्भु चौधरीले भने 

विवाद भएपछि भारतीय सुरक्षाकर्मीले नेपाली हवल्दारलाई समातेर भारततिर लग्न खोजेका थिए । 'गाउँलेले प्रतिकार गरेपछि गोली हानेर भागे,' चौधरीले भने । भारतको अररिया जिल्ला गरैयामा रहेको एसएसबीको २४ नम्बर बटालियनका जवान नेपाली भूमिमा पटक-पटक पसेर आतंक मच्चाउने गरेको प्रहरी तथा सर्वसाधारणले बताए । 'यो पहिलोपटक होइन, दैनिकजसो आएर हैरान गर्छन्,' स्थानीय राजेश कामतले भने 

भारतीय एसएसबीको ज्यादती सहन नसक्ने भन्दै स्थानीयवासीले सरकारसँग सुरक्षा मागेका छन् । 'त्यसका लागि जिल्ला प्रशासन कार्यालय मोरङमा धर्ना दिने तयारी गरिरहेका छौँ,' कामतले भने । स्थानीयवासीले पटक-पटक नेपाली भूमिमा प्रवेश गरी युवाहरूमाथि कुटपिट गर्ने र हतियारसहित निर्वाध रूपमा घुमफिर गर्ने गरेको भन्दै त्यसलाई रोक्न माग गरेका छन् 

बुधबार मोरङका प्रहरी उपरीक्षक दीपककुमार थापा र सशस्त्र प्रहरी सीमा सुरक्षा कार्यालयका उपरीक्षक कृष्ण थापाले घटनास्थलको अवलोकन गरेका छन् । उनीहरूले भारतीय सीमा सुरक्षा बल २४औँ बटालियन वथनाहाका कमान्डेड एके सिंह र सहकमान्डेड बिआर चौहानलाई भेटेर घटनाबारे जानकारी गराएका छन् । तर, एसएसबीले भने आफ्ना सुरक्षाकर्मीलाई नेपाल प्रहरीले तानेर जबर्जस्ती नेपाल ल्याएको र आत्मरक्षाका लागि गोली चलाएको प्रतिक्रिया दिएको छ । 'उनीहरूले आफ्ना अधिकृतलाई सीमा क्षेत्रबाट तानेर नेपाली भूमिमा ल्याएको र आत्मरक्षाका लागि गोली चलाउँदा साहको मृत्यु भएको दाबी गरेको छ,' भारतीय पक्षलाई भेटेपछि प्रहरी उपरीक्षक दीपककुमार थापाले भने 

साहको हत्यापछि आक्रोशित स्थानीयवासीबाट हुन सक्ने अपि्रय घटना रोक्न खैरवानामा ठूलो संख्यामा प्रहरी परिचालन गरिएको छ । मानवअधिकारवादी संघसंस्थाहरूले स्थलगत निरीक्षण गरेका छन् 

भारतीय सुरक्षाकर्मीले नेपाली भूमिमै आएर नेपाली नागरिकको हत्या गरेको घटनाको दल र विभिन्न संघसंगठनहरूले भत्र्सना गरेका छन् । नेपाली भूमिमा आएर नेपालीकोे हत्या गरिनु भारतीय हस्तक्षेप र हेपाहा प्रवृत्तिको पराकाष्ठा भएको एकीकृत नेकपा माओवादीले जनाएको छ 

माओवादी मोरङका इन्चार्ज शिवकुमार मण्डलले विज्ञप्ति जारी गरी यो घटना राष्ट्रियतामाथि गम्भीर प्रहार भएको बताएका छन् । उनले मृतकलाई राष्ट्रिय सहिद घोषणा गर्न, दोषीलाई कडा कारबाही गर्न र नेपाली नागरिकको सुरक्षाको व्यवस्था गर्न सरकारसँग मागसमेत गरेका छन् 

यसैबीच अनौपचारिक क्षेत्र सेवा केन्द्र इन्सेक, एड्भोकेसी फोरम, सामाजिक न्यायका लागि एकीकृत अभियान, मानवअधिकारका लागि स्रोत विकास मञ्च, सिविन र नेपाल पत्रकार महासंघले हत्याप्रति गम्भीर ध्यानाकर्षण भएको जनाएका छन् 

मलाई तानेर लग्न खोजेका थिए

शम्भु चौधरी, प्रहरी हवल्दार (मंगलबार) रातिको त्यस्तै पौने नौ बजेको थियो होला । म नेपालतर्फ बोर्डरभन्दा एक सय मिटर उत्तरतिर स्थानीय केही व्यक्तिसँग कुरा गरेर बसिरहेको थिएँ । त्यत्तिकैमा उता (भारततिर) बाट पहिले एउटा साइकल र त्यसपछि मोटरसाइकल हान्निएर आए 

हामीनजिक आइपुगेपछि मोटरसाइकलमा भएका दुई व्यक्तिले साइकलमा रहेको व्यक्तिलाई रोकाएर केही विवाद गर्न थाले । त्यसपछि को हुन् भनेर जाँदा मोटरसाइकलमा सवार दुईजना सादा पोसाकका भारतीय अर्धसैनिक बल एसएसबीका सुरक्षाकर्मी रहेछन् 

मैले किन हल्ला गरेको, के भयो भन्न मात्र पाएको थिएँ, तँ साले बढी जान्ने हुन्छस्, दुई नम्बरी काम गर्ने भन्दै हिन्दीमै नानाभाँती गाली गरे । मैले तस्कर हो भने पनि उतै नरोकेर नेपाली भूमिमा आएर के गरेको भन्दै थिएँ । उनीहरू ममाथि जाइलागे । मलाई हातपात गरेर तान्दै भारततिर लग्न खोजे । तर, त्यतिन्जेलसम्ममा नेपाली सर्वसाधारण जम्मा भइसकेका थिए । मलाई हातपात गरेपछि गाउँलेले एसएसबीका सुरक्षाकर्मीलाई समातेर लडाइदिए । त्यसपछि उनले गोली चलाए । गोली मलाई ताकेर हानिएको थियो, तर वासुदेवजीलाई लाग्यो 

वासुदेव रन्थनिँदै ढलेपछि उनीहरू बिआर ३८ बी ००३७ नम्बरको हिरोहोन्डा स्प्लेन्डर मोटरसाइकलमा भाग्न लागेका थिए । ठीक त्यसैवेला मैले पनि गोली चलाएँ । त्यसपछि उनीहरू मोटरसाइकल छाडेर भागे । गाउँलेले लखेटे, तर उनीहरू दसगजा क्षेत्र पार गरेर गइसकेका थिए 

source:

http://www.nayapatrika.net/newsportal/cover_story/13853.html


Saturday, May 22, 2010

संविधानसभाको म्याद नथप्ने प्रचण्डको प्रस्ताव

संविधानसभाको म्याद नथप्ने प्रचण्डको प्रस्ताव
माओवादीको एक बैठक
यथास्थितिमा संविधानसभाको म्याद नथप्ने प्रचण्डको प्रतिवेदनमाथि छलफल भइरहेको छ
एकीकृत नेकपा माओवादीका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्डद्वारा प्रस्तुत राजनीतिक प्रतिवेदनमाथि माओवादी केन्द्रिय समितिको बैठकमा छलफल शुरु भएको छ।

केन्द्रिय समितिको विशेष बैठकको पहिलो दिन स्थायी समितिका सदस्यहरुले टिप्पणी गरेका थिए।

सकेसम्म शनिबारसम्ममा अन्तिम निर्णयमा पुग्ने लक्ष्य लिइएको माओवादी नेताहरुले जनाएका छन्।

प्रचण्डको प्रतिवेदनले संविधानसभाको म्याद थप्ने सरकारको प्रस्ताव अस्वीकार गरिदिएको छ।

‘कोमा’

स्थायी समिति सदस्य वर्षमान पुन अनन्तले भने, “यथास्थितिमा म्याद थप्न नहुने र नथपिने भाव प्रतिवेदनले बोकेको छ।”

त्यो तर्कलाई बलियो बनाउन प्रचण्डले संविधानसभालाई आफूहरुले अग्रगामी परिवर्तनको साधन बनाउन खोज्दा र सत्ताधारीले यथास्थितिमा राख्ने माध्यम बनाउन खोज्दा अहिलेको संकट आएको विश्लेषण गरेका छन्।

संविधानसभा आफ्ना विरोधीको साधन बन्न लागेको ठहर गर्नुलाई माओवादीले त्यसको अवसानको बाटो खोलिदिन तयार बनेको कतिपय विश्लेषकहरुको बुझाइ छ।

त्यस्तै संकेत दिँदै नेता अनन्तले भने, “संविधानसभा कोमामा पुगेपछि सबैले आआफ्नो हैसियत महसुस गर्न पाउँछन्। त्यसले फेरि सहमतिको धरातल पनि बनाउने सम्भावना छ।”

दुरुस्तै मत

माओवादी अध्यक्ष प्रचण्डले बिहिबार संविधानसभाको म्याद नथपिए पनि त्यो भंग नभई निष्कृय मात्र रहने धारणा सार्वजनिक गरेका थिए।

त्योसँग दुरुस्तै मिल्ने विचार सरकारका प्रवक्ता समेत रहेका सूचना तथा संचार मन्त्री शंकर पोखरेलले केहि दिनदेखि दोहर्‍याउँदै आएका छन्।

तर विगतको आन्दोलनको समीक्षा, वर्तमान राजनीतिक स्थितिको विश्लेषण र भावी नीतिबारे तीन खण्डमा चर्चा गरेका प्रचण्डले अन्तिम घडिसम्म संविधानसभा जोगाउने प्रयत्न गरिरहने प्रतिबद्धता भने दोहर्‍याउन छाडेका छैनन्।

source:

प्रधान मन्त्री खलनायक : उपेन्द्र यादव

प्रधान मन्त्री खलनायक : उपेन्द्र यादव

smaller text tool iconmedium text tool iconlarger text tool icon
फोरमको लडाकु सार्वजनिक-
उपेन्द्र लामिछाने, वीरगन्ज, जेठ ८- मधेशी जनअधिकार फोरम नेपालका अध्यक्ष उपेन्द्र यादवले 'संविधानसभा चाहेको थिइन' भन्ने प्रधान मन्त्रीको अभिव्यक्ति 'राजवादीको' जस्तो भएको बताएका छन्। यादवले गणतन्त्र र सङ्घीयता विरोधी झल्कने यस्तो अभिव्यक्तिले उनी 'खलनायक' बन्ने पनि बताए।

बाराको कचोर्वामा शनिबार 'मधेश रक्षा दल' का लडाकु दस्ताको सार्वजनिक गर्ने क्रममा उनको अभिव्यक्ति राजवादीको जस्तो देखिएको यादवले बताएका हुन। उनले भने- यो गणतन्त्र र सङ्घीयता विरोधीको आवाज हो।

सबैतिरबाट असफल भएको वर्तमान सरकारले संविधान बनाउन नसक्ने बताउँदै उनले प्रधान मन्त्रीले तत्काल राजिनामा दिनुपर्ने बताए। 'फोरम संविधानसभाको म्याद थप्न तयार छ ', उनले भने – त्यसका लागि प्रधान मन्त्री नेपालले राजिनामा दिन तयार हुनुपर्‍यो।' वर्तमान सरकार संविधानसभा समाप्त पार्ने योजनामा रहको उनले दाबी पनि गरे।

एक अर्को प्रसङ्गमा फोरम नेपालका महासचिव रामसहाय यादवले एकिकृत माओवादीसँग आफ्नो पार्टीको सम्बन्ध नटुटेको बताए। बाराका सञ्चारकर्मीलाई टेलिफोन अन्तर्वार्ता दिँदै यादवले पार्टी सहअध्यक्ष जयप्रकास गुप्ताको भनाई व्यक्तिगत भएको बताए। फोरमका अध्यक्ष उपेन्द्र यादवले भने शनिबार बारामा आयोजित कार्यक्रममा यस विषयमा केही बोलेनन्।

लडाकु सार्वजनिक
वाइसिएल, युथफोर्स जस्ता भातृ सङ्गठन विघटन गर्न आवाज उठिरहेका बेला फोरम नेपालले भने मधेश रक्षा दल नाम गरेको लडाकु दस्ता सार्वजनिक गरेको छ।

उनीहरुलाई अघिल्लो शनिबारबाट अवकासप्राप्त सुरक्षाकर्मीले शारीरिक व्यायामका साथै लाठी चलाउने कलासहितको प्रशिक्षण दिएका थिए। तराईका २२ जिल्लाबाट आएका उनीहरुले जिल्लामा गएर अन्यलाई प्रशिक्षण दिने फोरम नेपालले जनाएको छ। पहिलो चरणअन्तर्गत ६४ जनालाई उसले सार्वजनिक गरेको छ।

सार्वजनिक कार्यक्रममा पार्टी अध्यक्ष उपेन्द्र यादवले यो दस्ताले मधेशमा व्याप्त लुट, भ्रस्टाचार, अपराधीकरण आदिको विरोधमा अहिंसात्मकरुपले लड्ने दाबी गरे।
source:
http://www.nagariknews.com/politics/party-politics/13683-2010-05-22-10-29-26.html

दाहालको प्रतिवेदनमा मत विभाजन

दाहालको प्रतिवेदनमा मत विभाजन

smaller text tool iconmedium text tool iconlarger text tool icon
काठमाडौँ, जेठ ७ (नागरिक)- एकीकृत नेकपा (माओवादी) केन्द्रीय कमिटीको बैठकमा अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालको राजनीतिक प्रतिवेदनमा केन्द्रीय सदस्यहरुको मत विभाजन भएको छ। शुक्रवार पार्टी मुख्यालय पेरिस डाँडा, कोटेश्वरमा सुरु भएको बैठकमा सदस्यहरुको मत विभाजन भएपछि माओवादीको बैठक लम्बिएको छ।

शुक्रवा बोल्ने केही केन्द्रीय सदस्यहरु संविधानसभाको म्याद थप्ने दाहालको प्रतिवेदनविरुद्ध खुलेर बोलेपछि बैठक लम्बिएको हो। बैठकले बैठकले संविधानसभाको म्याद थप्ने वा नथप्ने बारे पार्टीको आधिकारिक धारणा तय गर्ने जनाइएको छ।

केन्द्रीय कमिटीको बैठक सुरु हुनुअघि बिहान माओवादी पदाधिकारी बैठक बसेको थियो। सो बैठकका एजेन्डा सहित केन्द्रीय कमिटीको बैठक शुक्रवार दिउसोदेखि सुरु भएको हो।

source:

http://www.nagariknews.com/politics/party-politics/13656-2010-05-21-14-29-00.html


Search and Buy from amazon.com